سودای طبیعی دُرد و رسوبات و تیرگی خون است، گوهری که غلیظ تر از مابقی خون است. مزه آن بین شیرین، گس و ترش است. سوداوی که از کبد (جگر) بیرون می رود، بخشی (همراه گلبول های قرمز و سفید از کار افتاده) به طحال (سپرز، لین، اسپیلین) و باقی با خون جریان می یابد و به مصارف بدن (تغذیه استخوان و مو و ناخن) می رسد.

0

بالا